To ogródek za domem Blue Truth. Jest zwyczajnym trawniczkiem, gdzie czasem wyrośnie jakiś kwiatek.
~
Blue usiadła, posadziła na ziemi rysunek, czekała na klaczki. Patrzyła na drzwi domu, czekając na Aesię. Brzuch bolał ją ze strachu.

Aesia wzniosła się wysoko, zrobiła kilka sztuczek, po chwili wylądowała zaraz przy Blue.
- Hyhyhy, jak ja się kocham popisywać przed samą sobą... a z resztą, nie ważne! Ruszajmy do tego domu czy co to tam ma być!-
Klacz uśmiechnęła się. Nie wiadomo dlaczego, ale była bardziej pobudzona niż w dzień.

Blue patrzyła na Aesię jak urzeczona. Kochała jej sztuczki.
- Poczekaj. Tutaj spróbujemy go wywołać. Jeśli coś mi się stanie... jesteśmy blisko.
Ustawiła przed sobą rysunek. Nachyliła się i wycelowała w niego róg. Brzuch bolał ją bardzo. Spociła się. Westchnęła i zachichotała.
- Spokojnie Blue...

Aesia usiadła i obserwowała Blue.
~Oby jej się udało...~ pomyślała trochę zmartwiona.

Niebieska iskierka pojawiła się na rogu Blue. Po chwili struga światła padła na rysunek, powoli go zakrywając. Jednak bardzo powoli. Blue męczyła się okropnie, pot kapał kropelkami z jej czoła, ale zawzięcie klaczy brało górę.

Aesia zrobiła się jeszcze bardziej zmartwiona.
- O nie... Blue, pamiętaj, jak się przemęczysz to możesz sobie zrobić krzywdę!
Powiedziała zmartwionym głosem.

Po chwili rysunek zaczął się unosić do góry. Blue uśmiechnęła się z trudem, teraz zaczęła czuć na sobie ciężar, który ją przygniatał. Była to bariera magiczna. Z oczu Blue zaczęły lecieć łzy. Nagle coś błysnęło.

Aesia nadal siedziała. Magia była tak silna, że klacz mogła poczuć, jak przechodzą po niej ciarki.

Po chwili Blue upadła na ziemię. Jej róg był pokryty pyłem, natomiast błękitna kula opadła. Po chwili z kuli wykształciła się postać ogiera. Blue leżała na ziemi, bez życia, zmęczona. Widać było, ile siły poświęciła.

Aesia wstała gwałtownie i podeszła do Blue.
- BLUE! Nic ci nie jest?!

Victoria, zainteresowana kulą, którą przed chwilą mogła zauważyć, zaczęła iść w jej stronę.

Blue dalej była nieprzytomna. Ogier zaczął się budzić. W tym samym momencie zaczęła budzić się Blue. Otworzyli oczy w dokładnie tym samym momencie. Kuc był nawet przystojny, o pięknej czarnej grzywie i głębokich, brązowych oczach.

Aesia była zajęta Blue, nie patrzała na ogiera.
- BLUE! Obudź się!
Praktycznie krzyknęła ze zmartwienia.

Blue wstała powoli, spojrzała na ogiera i natychmiast odzyskała dawne siły. Podeszła do ledwo przystojnego ogiera. Kiedy zobaczył on kucyka, wstał krzycząc.
- CO DO KURW...
Wywalił się. Spojrzał na swoje kopyta.
- KOPYTA?! O CHOLERA... JESTEM KUCEM!
Truthie usiadła przy nim. Spoglądała na niego poważnie.
- Jackie Ma?
Pokiwał nieśmiało głową, z lekkim rumieńcem na pysku.

Aesia siedziała i się na nich gapiła z całkiem głupim wyrazem twarzy.

Victoria przybiegła na miejsce.
- Nie chcę przeszkadzać ale... czy coś się stało? A i przy okazji, jestem Victoria. ^^'

Aesia popatrzała na Victorię z jeszcze głupszym wyrazem twarzy. Wyglądała tak, jak by ześwirowała.
- Hej! Nie, nic się nie stało! Tak tylko ożywiamy sobie kucyka! - widać było, że Aesia jeszcze nie pozbierała swoich mysli po tym, co się stało i mówi pierwsze, co jej przyjdzie do głowy.

Victoria była bardzo zdziwiona.
- T-tylko...?

Jackie spojrzał na to wszystko zdziwiony. Miał bardzo głupi wyraz twarzy. Bardzo.
- C-co się dzieje... dlaczego ja jestem wśród kuców... ostatnie co pamiętam... to krzesło tortur...
Blue spojrzała na niego uśmiechnięta.
- Zapewne.
Wyciągnęła do niego przyjaźnie kopyto.
- Blue Truth.
Jackie podał jej kopyto, już z uśmiechem.

- Czekaj... czy ty byłeś... człowiekiem?

Aesia drapała się po głowie co sprawiło, że wyglądała jak małpa.
- Dajcie mi chwilę...
Klacz usiadła i zaczęła myśleć.

Jackie pokiwał głową.
- Tak... martwym.
Podrapał się po łbie o westchnął.
- Jestem Jackie... Jackie Ma.

Aesia nadal siedziała zamyślona. Wyglądała trochę tak, jak by była chora psychicznie.

- A więc... Nie jestem sama!
Victoria nie wiedziała czy się cieszyć czy martwić.

Aesia wstała. Jej mina już wyglądała normalnie.
- Jak to nie jesteś sama? Jesteś ze świata ludzi?
Zapytała się.

- No... tak... Przez przypadek tu trafiłam...

- Przez przypadek? A... wiesz, czy jest jakaś możliwość, aby się przenieść do świata ludzi? Jak tam jest?
Aesia wyglądała na zafascynowaną.

- Taak, niechcący razem z przyjacielem tu trafiliśmy... Aby się przenieść... Sama nie wiem... Cały czas nad tym myślimy ale... Jeszcze nam się nie udało. Jak tam jest...
Victoria westchnęła.
- Trudno powiedzieć...

- Spoko. Jak nie chcesz mówić, to nie musisz.
Klacz uśmiechnęła się.
//Może już na dzisiaj koniec? ;-; Poczekajmy do jutra na Angel, ok? Bo bez niej nie chcę za dużo akcji robić...//

// ok //

- Dobra... uznam że jestem w piekle. W takim razie... muszę się jakoś stąd wydostać... ach, nigdy nie byłem dobry w myśleniu... wszyscy tak mówią.
Burknął na wspomnienie tych dni. Chyba tylko Blue wiedziała, o co mu chodziło. Wtem Jackie poderwał się i spojrzał w oczy klaczy, która ze strachu podniosła swoje wielkie skrzydła, pacając coś z tyłu. Ogier przyglądał jej się przez chwilę i uśmiechnął się chytrze.
- Nie tylko mnie tu ściągnęło...

Aesia odwróciła głowę i już bez głupiego wyrazu twarzy obserwowała Jackie'go oraz Blue.

Blue miała taki wyraz twarzy, jakby zaraz miała zamienić się w buraka. Rzucała nerwowo wzrokiem dookoła, zatrzymując go na Aesi. W końcu Jackie postanowił wyjaśnić.
- O ile się nie mylę, w każdym wymiarze mamy swego odpowiednika. Więc ty jesteś odpowiednikiem Julki...
Blue odsunęła się trochę i zaczęła myśleć, wtedy na jej pyszczku pojawił się uśmiech.
- Pamiętam... wszystko pamiętam...

Aesia tylko słuchała z zaciekawieniem.

Blue rzuciła się na Jackie'go i przytuliła go mocno. Kuc odwzajemnił uścisk, choć był nieco skrępowany.
- No, no młoda. Spokojnie.
Z oczu jednorożca poleciały łzy.
- Tyle czasu...

//Jak sweet ;u;//
- Nananananana...
Klaczy się nudziło. Nigdy nie lubiła oglądać takich uścisków i innych scen tego typu.

// ;u; //
Truthie podskoczyła do Aesi, odwróciła się w stronę Jackie'go i pokazała mu kopytem ''Daj sekundę''. Kiedy ogier oddalił się trochę, Blue spojrzała na Aesię.
- Niesamowite! Pamiętam wszystko, co wydarzyło się w ludzkim świecie...
W jej oczach zaświeciły się gwiazdki.
- Mojego B.B.B.F.F też...

- Serio? Ale... jak?
Aesia myślała przez chwilę.
~ Byłoby ciekawie, jak ja bym też miała odpowiednik w innym świecie... eh... ~

- Po prostu aktualnie wspomnienia mojego ludzkiego odpowiednika... wracają do mnie.
Nagle znów z jej oczu pociekła łza. Pewnie przypomniała sobie coś, co było dla niej ważne. I podczas tych łez... uśmiechnęła się. Huśtawka nastrojów.
- Pamiętam te rozpierduchy na ulicach... pamiętam to wesele... tą krew...
Jej źrenice zmniejszały się powoli...
- Pamiętam, jak kładłam się spać... jak Wei opowiadał mi swoje największe sekrety... pamiętam... jak nazwał mnie po raz pierwszy... młodszą siostrą...
Uśmiechnęła się dziwnie.

Aesia po zobaczeniu uśmiechu Blue poczuła się trochę niepewnie.

Nagle Blue znów stała się normalna. Jedynie jej oczy nabrały dziwnego, prawdziwego blasku. Powiedziała cicho do siebie samej.
- Sprowadzę was... uwierzcie...
Spojrzała na Aesię.

Aesia usłyszała to, co BT powiedziała do siebie.
- Nie mówi mi, że chcesz ich wszystkich sprowadzić tutaj, do kucykowego świata?
Powiedziała trochę zmartwiona.
- Wiesz, że prawdopodobnie oni wtedy zginą w ludzkim świecie? Czy w jakim to oni świecie żyją...

Truthie spojrzała na pegazicę i powiedziała cicho.
- Wszyscy, których sprowadzę już nie żyją.
Wstała i ziewnęła.
- Chodź, zaprowadzimy go do tego domu...
Widząc minę Aesi, uśmiechnęła się słabo. Podbiegła do niej i... przytuliła ją przyjacielsko.
- No. Dam sobie radę ^^.

Kara przez ten cały czas siedziała w pewnej odległości i przyglądała się, co chwila kręcąc głową.

- Eh... jak chcesz.
Aesia już chciała odpuścić, ale postanowiła jeszcze coś dodać na wszelki wypadek.
- Tylko wiesz... bardzo się męczyłaś nad tym jednym kucem. Poczekaj lepiej z ożywieniem reszty do jutra... okej?
Powiedziała zmartwiona.

Niepewnie podeszła do reszty.

Blue zamieniła się w pegaza i zasalutowała.
- Yes, sir! Będę się tego trzymać, niczym strażnik księżniczek, czyli osoba wierna, lojalna, zawsze dotrzymująca słowa.
Chwilę unosiła się nad ziemią i podleciała do ogiera.

Patrzyła jak Blue zmienia się w pegaza i wzlatuje do góry.
- Strażnik, hmmmm...
Potarła kopytem podbródek w zamyśleniu.

Jackie spojrzał niepewnie na Karę. Truth opowiadała mu coś.

Siadła ponownie na ziemi i nerwowo kopała w niej kopytem.

- Ale jeżeli sprowadzisz wszystkich... Czy to... Nie zakłóciło by zbytnio świata ludzi...?

- Właśnie miałam to powiedzieć... nie wiadomo, co się stanie, jak ich tu sprowadzisz. Może to zakłócić świat ludzi.

Dalej kopała kopytem w ziemi i patrzyła to na Aesie, to na Blue, to na Victiorię, to na Jackiego.

Blue spojrzała na trzy klacze, już miała się wycofać, gdy... jej zawzięcie i duma wzięło górę. Uśmiechnęła się, choć już trochę bardziej niepewnie.
- Nic się nie stanie, słowo Blue Truth Julii Bubble.

Aesia przez chwilę jeszcze patrzała niepewnie na Blue.
- Eh... no dobra...
Powiedziała.

- Chodź, trzeba zaprowadzić gościa...
Uśmiechnęła się przyjacielsko do Aesi, czekała na nią.

- Okej...
Popatrzała na Karamellę i się uśmiechnęła.
- ...Chodźmy!
Potem odwróciła głowę i podeszła do Blue.

Jackie spojrzał na klacze trochę niepewnie.
- Hm... gdzie będę spał?
Blue uśmiechnęła się.
- Spokojnie. Znajdziemy coś.

Aesia popatrzała na Blue.
- To... idziemy do tego opuszczonego domu czy co to tam ma być?

Jackie spojrzał na Blue pytająco, a ona tylko uśmiechnęła się słabo.
- Mhm...
Zaczęła iść.

Aesia ruszyła za BT.

Wstała i, z westchnieniem, rozciągnęła się, po czym ruszyła za nimi.
- Mam złe przeczucia...

Victoria zaczęła iść za nimi.
- Nie będziecie mieli nic przeciwko jeżeli pójdę z wami?

Popatrzyła na Victorię, z lekko przymrużonych oczu.
- Czemu niee... Dużo nas się zrobiło.

Aesia znowu na chwilę straciła umysł i powiedziała jeden ze swoich głupich "żartów" robiąc dziwną minę.
- Racja, całkiem dużo... w razie czego, to im więcej nas zginie, tym szybciej kucyki się skapną, że ktoś zaginął i szybciej znajdą nasze ciała... NYYHYyhyhyekheheh...
Powiedziała śmiejąc się dziwnie, a potem odwróciła głowę, uśmiechnęła się i jakby gdyby nigdy nic podbiegła do Blue.
- Ej no, czekaj, bo moje leniwe kopytka nie nadążają!

- Poczekaj sekundę, mój mózg musi ogarnąć to co przed chwilą powiedziałaś...
Zrobiła "poker face'a" i z taką miną szła za Aesią.

Aesia odwróciła głowę w stronę Karamelli.
- Nie musisz tego ogarniać, bo im dłużej się będziesz nad tym zastanawiać, tym dziwniejsze rzeczy mogą przyjść do głowy ... dobrze to wiem, bo kiedyś to powiedziałam na wycieczce klasowej, i potem już nikt się do mnie nie odzywał do końca ... roku ... no, ale nie ważne! Za niedługo dojdziemy do tego domu, czy co to tam ma być w końcu!
Potem powiedziała do siebie szeptem
~...Tak myślę... będę się musiała zapytać Blue...~

Victoria wesoło szła z kucykami nie zwracając uwagi na rozmowy.

Postała chwilkę, po czym rozwinęła skrzydła i leciała za nimi nisko nad ziemią.

Coś niewidzialnego i dużego przemknęło przez krzaki.
Demon nastawił uszu wyczuwając w oddali obecność kucyków.
Spojrzał w tamtym kierunku z ciekawością.

Blue skakała obok Jackie'go, przysłowiowo pieprząc o świecie kucyków. Ogier był jednak zainteresowany tym, co miała do powiedzenia Julia. Oboje nie poczuli, że ktoś jest niedaleko nich. Nagle Blue znów zmieniła rasę... z pegaza na jednorożca.

Demon zbliżył się do kucyków i spojrzał na nich ciekawie.
Szedł za nimi.

Jackie poczuł coś dziwnego w powietrzu, ale również zaczął paplać. Doszło do tego, że oboje mówili, a nie mogli się zrozumieć. Wtem Blue zatrzymała się i spojrzała w stronę Slendy'iego.

Slendy spojrzał na Blue i opuścił uszy.
Sprawdził , czy na pewno go nie widać.
Upewniając się odetchnął z ulgą.

Blue spoglądała dłuższą chwilę w krzak. Jackie uśmiechnął się nerwowo, o co klaczy chodziło? Przecież tam nikogo nie było.
- Zią, co ty tam widzisz?
Truthie niepewnie podeszła do krzaczka, a potem zawołała;
- Jest tam kto?

Slendy stał tuż obok Blue Truth.
Zastygł w bezruchu.
Jedyne co mogła usłyszeć to jego oddech.

- BFFDSJFDSBJFDSBFD co?
Podskoczyła, ale starała się zachować spokój. Żaden kucyk przecież nie jest zły... Jackie przełknął ślinę i zakaszlał.
- Khym.

Slendy natychmiast odskoczył.
Nadepnął na jakąś gałązkę i upadł.
- Au ! - Ugryzł się w język.

- Czo tu jeszt.
Zapytała, wytrzeszczając oczy. Słyszała łamaną gałązkę, i jak ktoś upada oraz woła ''Au''. Była okropnie zdezorientowana. Jackie'mu serce zabiło mocniej. Podszedł do Blue i chwycił ją za kopytko.
- Zią, nie jestem pewny, czy tu jest bezpiecznie...
Blue zrobiła minę, jakby wcale nie miała ochoty iść.

Po chwili stał się widoczny.
Spojrzał na nich.
Opuścił uszy.
- Cześć ?
Wyszczerzył zęby w głupim uśmiechu.

Jackie pociągnął Truth, za kopyto. Klacz wywaliła się do tyłu, ale odskoczyła od ogiera, podeszła zaciekawiona do Slendy'iego.
- Slenderpony? Bądź ktokolwiek z jego rodziny?
W oczach Blue pojawiły się malutkie, białe gwiazdki. Jackie facehoof'ował, bał się o swoją przyjaciółkę.

Slendy otworzył buzię , jakby chciał coś powiedzieć i zamilkł.
~ Brat będzie wściekły... ~
Pomyślał zmartwiony.
- J... jestem... Slendy...
Po chwili powiedział nie ruszając się z miejsca.
Spoważniał widocznie.

Źrenice Blue zalśniły, zrobiły się wielkie. Podskoczyła do Slendy'iego, upadła przed nim i przytuliła jego kopyta.
- JESTEM NAJWIĘKSZĄ FANKĄ!!! ;3;
Jackie zatrząsł się. Niech ten obcy ogier nic jej nie zrobi...

Oszołomiony demon tylko się zarumienił i spojrzał na nią.
- M... mi... ło mi ?
Szepnął nie wiedząc , co powiedzieć.
Spojrzał na Jackiego , po czym znów na Truth.

- Podpiszesz mi się na trampkuuuuuu?
Wyczarowała skądś długopis i podała go Slendy'iemu. Zdjęła trampek z kopyta, pokazując swoją za dużą, tęczową skarpetkę. Pokazała kopytkiem na biały nosek trampka. Jackie zazdrośnie prychnął, ale uśmiechnął się lekko.

- Jak... chcesz...
Wziął niezgrabnie i nieśmiało długopis i się podpisał na trampką.
Był to niezbyt ładny podpis.
Odłożył długopis i się wyprostował.

Blue wtem wydała z siebie dźwięk przypominający ''hnggggg'' i osunęła się na ziemię, mdlejąc. Jackie uśmiechnął się słabo.
- Impuls... zaraz się podniesie.
Podszedł do Slendy'iego.
- Zią, nigdy nie widziałam jeszcze tak... niesamowitego stworzenia.
Przyjrzał się mu dokładnie.
- Tam skąd pochodzę, słychać o tobie tylko w bajkach.

Spojrzał z głupią miną na Truth , po czym przeniósł wzrok na Jackiego.
Słysząc jego słowa lekko opuścił głowę.
- Tak to jest...
Mruknął smutno.

- Ja tam się ciebie nie bałem. Nie ma złych kuców, są tylko zagubione.
Powiedział, pamiętając jeszcze jak w ludzkim świecie powiedziała to Julia. On, ona i Wei... jak smutno było bez starszego brata młodej. Westchnął i uśmiechnął się nieśmiało do Slendy'iego.
- Jestem Jackie. Jackie Ma.

- Jestem Slendy...
Podniósł jedno ucho.
Spoglądał na tego kucyka.
Mało kto się go boi.
Przypomniał mu się ktoś.

Jackie spojrzał na Slendy'iego nie wiedząc już za bardzo, co powiedzieć. Spojrzał na nieprzytomną Blue.
- Coś długo się nie budzi...

- Na pewno z nią dobrze ?
Spytał zaniepokojony patrząc na nią.

- Tak... może to po prostu za duży wstrząs.
Wtem Blue otworzyła jedno oko.

- Zazwyczaj uciekają ode mnie...
Szepnął i spuścił głowę.

Blue wyczarowała sobie skrzydła, zakryła się nimi.
- Ja siem ciebie nie boję.
Spojrzała na Slendy'iego.
- Jesteś miłym kucykiem.

- Dzięki...
Uśmiechnął się nieśmiało.
- Jednak nie jestem mile widziany...
Mruknął.

Jackie zrobił nieco smutną minkę. Blue westchnęła. Wtem jej źrenice i tęczówki na dosłownie jedną sekundę zrobiły się strasznie małe. Przypomniała sobie czasy, gdy była małym kucykiem, wyśmiewanym i bitym przez innych.

Slendy spojrzał na niebo i podniósł się.
Widać było , jaki był duży.
Dotknął swojego żołądka.
Coś pomruczał , po czym normalnie stanął.

Truthie nałożyła trampek na kopytko. Jej skarpetka była cała brudna, w ziemi. Westchnęła, ze smutnym wyrazem pyszczka.

Spojrzał na Blue.
- Wszystko dobrze ?
Spytał  nieśmiało.

Blue uśmiechnęła się słabo.
- Tak... tylko jestem zmęczona... za dużo mocy na siebie przyjęłam...
Mówiła o ostatnim wydarzeniu, przy którym o mało co nie straciła życia.

Przytaknął.
I zamilkł nie wiedząc , co powiedzieć.

Aesia wlepiała swoje czerwone ślepia w Slendy'ego. Nie wyglądała na zadowoloną.
//Gdy Aesia się na kogoś gapi niezadowolona to wygląda jakoś tak: http://thedarknessdragoness.deviantart. … -404221271 //

Slendy spojrzał na Aesię.
Opuścił uszy.

Z "gracją" wylądowała gdzieś niedaleko nich i wlepiła oczy w Slendy'ego.

Spojrzał na pozostałych niepewnie.
- Cz... cześć ?

- N-no no.. cześć.
Ze zmieszaną miną pomachała kopytem.
- Przegapiłam coś..?

Slendy nie odpowiedział.
Cofnął się.
Opuścił uszy.

Nieco zmieszana popatrzyła na resztę, po czym znowu na Slendy'ego.
- Spokojnie... Nic się nie dzieje.. prawda?

Spojrzał na Aesię.
- Chyba jednak nie...
Szepnął patrząc na nią.

Siadła na ziemi i westchnęła.
- Za dużo rzeczy na raz..
Popatrzyła uważniej na Slendy'ego.
- Kim jesteś w ogóle?

- Nazywam się Slendy...
Podniósł na chwilę kopyto.
Po czym je opuścił.

Aesia nic nie mówiła. Stała tak, jak wcześniej.

Zamrugała kilka razy i uśmiechnęła się, ukazując nienaturalnie ostre jak na kucyka kły.
- A ja Karamella.

Przekrzywił głowę i podniósł uszy.
Stał dalej.
- Miło mi !

- Mi.. też.
Podrapała się po tyle grzywy, dalej z uśmiechem.

Spojrzał na Karamellę.
- Oby nikt się nie dowiedział... -
Pomyślał.
Poprawił krawat na szyi.

Rozejrzała się, dalej siedząc. Czekała.

Blue zakaszlała, miała chrypkę. Jackie spojrzał na nią smutno. Czyżby zachorowała?

Slendy zamyślił się patrząc gdzieś w dal.
Zakaszlał.

Aesia popatrzała na kaszlącą Blue i od razu podeszła do niej.
- Blue! Nic ni nie jest? Powinniśmy się pośpieszyć i zaprowadzić Jackie'go do tego domu jak najszybciej...
Powiedziała zmartwiona. Widać było, że klacz trochę przesadzała, ale Blue była jedną z niewielu jej koleżanek z którymi utrzymuje kontakt, i traktowała BT jak swoją własną siostrę.
//No co? ;_; //

Victoria uważnie przyglądała się Slendy'emu.
- Skąd jesteś? Czym jesteś? Ile masz lat? Czym się żywisz? Czy to twoje prawdziwe imię? Może jesteś z innej planety?

Zadrżała i nastroszyła pióra.
- Zimno...
Syknęła przez zęby.

Slendy nie odpowiedział zaskoczony natłokiem pytań.
- Jestem... z Lasu Everfree...
Odpowiedział na jedno i zamilkł.

Zaczęła grzebać kopytem w ziemi. Zmrużyła oczy w zamyśleniu.

Odetchnął i spojrzał znów gdzieś w dal.
Rozejrzał się.

W jej kopycie pojawiła się iskra, która spadła na trawę, po czym z iskry utworzył się ogień.
- Ups... Muszę jeszcze popracować nad tym...

Zerknął w stronę Karamelli.
Przekrzywił głowę i patrzył się ciekawie.

Patrzyła na improwizacyjne ognisko i odetchnęła.
- W końcu cieplej...

Podszedł do ognia.
- Nieźle.
Mruknął.

- Hym..? Taa, dzięki.
Uśmiechnęła się i wpatrzyła w płomienie.

- Nie ma za co.
Szepnął.
- Gdzie zmierzacie... ?
Spytał po chwili.

Wzruszyła ramionami.
- Ja w sumie nie wiem.. Idę po prostu razem z nimi.
Wskazała na Aesie, Blue i Jackie'go.

Spojrzał na nich przelotnie.
Przytaknął.
- Ja... ja jak zwykle się przechadzam...
Powiedział cicho.

Popatrzyła na Slendy'ego nieco zamyślona i opuściła głowę.
- W sumie też się wcześniej przechadzałam po mieście.. i tak na nich trafiłam..

Uśmiechnął się lekko wpatrując się w ogień.
- Rzadko spotykam kucyki , które ode mnie nie uciekają... Praktycznie muszę się chować...
Stwierdził.

Popatrzyła na niego nieco smutno.
- To że ktoś inny czy inaczej się zachowuje nie znaczy że nie zasługuje na przyjaźń... i akceptację.
Uśmiechnęła się nieco i popatrzyła na ogień.

- No racja...
Powiedział.
Wiatr delikatnie powiewał na kucyki.

Wiatr nieco rozwiał jej grzywę i wzniecił bardziej prowizoryczne ognisko. Zamyślona patrzyła w ogień.

Spojrzał na niebo.
Gdyby mógłby zamknąłby oczy , których nie posiada.

Aesia dalej sterczała przy Blue zmartwiona. Nie miała zamiaru przestać tam stać, póki BT nie potwierdzi, że nie jest z nią aż tak źle.

- Hm...
Victoria zamyśliła się.

Slendy spojrzał na Victorię.
- Jeśli masz jakieś pytania... to pytaj , ale nie wszystko naraz...
Uśmiechnął się lekko.

Zauważyła że ogień nieco zaczął przygasać, więc skupiła się. W jej kopycie ponownie pojawiła się iskra, która jednak zwiększyła się i na jej całym kopycie pojawił się ogień.
- Nie o to mi chodziło...
Warknęła na siebie, ale zrobiło jej się znacznie cieplej.

- Hm ? Nie parzy cię ?
Spytał ją zdziwiony.

- Nawet.. nie. Na początku mnie parzyło, ale teraz nie robi zbytniego wrażenia. No przynajmniej na mnie, innych parzy.
Potrząsnęła kopytem, strzepując ogień na nieco przygasające ognisko, podpalając je bardziej.

- To może... czym się żywisz?
Victoria miała pełno pytań, nie wiedziała od czego zacząć.

Slendy słysząc to pytanie od razu jakby zdurniał.
- Eeee... a mogę odpowiedzieć... na co innego ?
Spytał zdezorientowany.